Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008
Αυτοί οι χαζο-ολλανδοί..
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΣ!!!!
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008
Εκπαιδευτικοι Εκβιαστες....
Μαρξιστικες μαλακιες
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008
Κραταμε τις παραδοσεις...
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Κοροιδα!
Αυτοι οι Σουηδοι δε βαζουν μυαλο ποτε... Αποφασισαν οι τυποι να αυξησουν τα εξοδα οσον αφορα την πολιτικη αφομιωσης των μεταναστων! Οι μεταναστες που ερχονται στη Σουηδια εχουν δωρεαν μαθηματα εκμαθησης γλωσσας απο την πολιτεια, χωρις αναμονες κλπ... Οσοι μεταναστες ειναι μορφωμενοι, λενε, θα τους παρεχονται σεμιναρια σχετικα με το αντικειμενο τους προκειμενου να γινουν πιο ανταγωνιστικοι στην αγορα εργασιας! Οταν ομως οι ξενοι θα τους εχουν παρει ολες τις δουλειες και τις γυναικες σε μερικα χρονια και δε θα υπαρχουν ξανθομπαμπουρες να δω τι θα κανουν! ΧΑ!
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008
Ελλας Ελληνων Χριστιανων
Τι να του πει κανεις?!?
Η κατάρρευση της στεγαστικής φούσκας
Ιδρυτής και διαχειριστής ενός μικρού hedge fund υπό τον πομπώδη τίτλο "US Residential Real Estate Hedge V Class A", με έδρα τη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, ο Lahde έλαμψε την τελευταία διετία στο στερέωμα της εικονικής οικονομίας στοιχηματίζοντας στην κατάρρευση της φούσκας των αμερικανικών στεγαστικών δανείων καιεπιτυγχάνοντας αποδόσεις της τάξης του 1000%.
Τις προάλλες, ήρθε η στιγμή, να βγάλει όλη του τη χολή απέναντι στο σύστημα που τον έκανε πλούσιο, ανακοινώνοντας, με ένα κείμενο σπαρταριστού κυνισμού, την αποχώρησή του, η οποία άφησε τους πάντεςάναυδους.
"Δεν χρειάζεται να προβώ σε άλλες προβλέψεις" μας λέει σε ελεύθερη μετάφραση ο δαιμόνιος Καλιφορνέζος "αφού όλες οι προηγούμενες δυσοίωνες προειδοποιήσεις μου ήδη βρίσκονται σε στάδιο επαλήθευσης.
Δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό που αντιπροσώπευαν όλοι αυτοί οι πλούσιοι ηλίθιοι |
"Είναι πολλοί αυτοί που θα έπρεπε να ευχαριστήσω για την επιτυχία μου, αλλά τώρα δεν είναι η ώρα να το παίξω Χολυγουντιανός αστέρας" συνεχίζει ακάθεκτος ο Lahde "τα λεφτά που κέρδισα είναι επαρκής ανταμοιβή. 'Αλλωστε οι ίδιοι το γνωρίζουν ποιοι είναι".
"Δεν θα διαχειρίζομαι πλέον ξένα χρήματα. Έχω αρκετό δικό μου πλούτο για να διαχειρισθώ. Μερικοί άνθρωποι, που θεωρούν ότι έχουν εκτιμήσει με ακρίβεια την περιουσία μου θα απορήσουν που εγκαταλείπω το παιχνίδι με τόσο λίγα, συγκριτικώς, λάφυρα. Δεν πειράζει: ας συνεχίσουν άλλοι να κυνηγούν τα εννιαψήφια, δεκαψήφια ή εντεκαψήφια νούμερα. Άλλωστε οι ζωές τους είναι ένα χάλι. Συσκέψεις επί συσκέψεων, σε ένα πρόγραμμα φορτωμένο για τους επόμενους τρεις μήνες, με μόνη τους αναψυχή δύο εβδομάδες άδειας τον Ιανουάριο, που και αυτές τις περνούν κολλημένοι στα Blackberries τους. Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Σε πενήντα χρόνια δεν θα θυμόμαστε κανέναν τους. Πετάξτε τα Blackberries και απολαύστε τη ζωή".
"Παρακαλώ μην περιμένετε να απαντήσω στα μηνύματά σας. Όσο για το προσωπικό μου, μην ανησυχείτε, έχει όλο απορροφηθεί από άλλη εταιρεία, εκτός από ένα άτομο που έλαβε γενναία αποζημίωση".
"Τους σπούδασαν στα Χάρβαρντ..." |
"Στο εξής, θα ασχολούμαι με την αποκατάσταση της υγείας μου από το στρες που συσσώρευσα τα τελευταία δύο χρόνια ή μάλλον όλη την προηγούμενη ζωή μου, προσπαθώντας να ανταγωνιστώ για μια θέση στο Πανεπιστήμιο, στα μεταπτυχιακά ή στην αγορά εργασίας, με όλους αυτούς που είχαν όλα τα πλεονεκτήματα (βασικά: πλούσιους γονείς) που εγώ δεν είχα. Είθε η αξιοκρατία να χαρακτηρίζει τη νέα διακυβέρνηση που χρειάζεται να εγκαθιδρυθεί".
"Μιλώντας για διακυβέρνηση, έχω μια ταπεινή πρόταση. Αναφέρομαι καταρχήν σε όλες τις νομοθετικές προτάσεις που έφθασαν την τελευταία δεκαετία στο Κογκρέσο, προκειμένου να χαλιναγωγηθούν οι πρακτικές χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που τώρα βρίσκονται εκτός λειτουργίας. Αυτά τα ιδρύματα γέμιζαν τα ταμεία και των δύο κομμάτων με αντάλλαγμα την καταψήφιση όλων των νομοθετημάτων που θα προστάτευαν τον απλό πολίτη - και όμως κανείς δεν δείχνει να νοιάζεται για αυτό το αίσχος".
"Ο καπιταλισμός λειτούργησε για καμιά διακοσαριά χρόνια, αλλά οι καιροί αλλάζουν και τα συστήματα διαφθείρονται.
Σε πενήντα χρόνια δεν θα τους θυμάται κανείς |
"Τέλος, όσο ακόμη διαθέτω ακροατήριο, θα ήθελα" μας λέει "να επιστήσω την προσοχή σας σε μια εναλλακτική πηγή ενέργειας και διατροφής. Δεν θα το δείτε στις διαφημίσεις της BP περί ανανεώσιμων πηγών, αλλά η κάνναβη χρησιμοποιείται εδώ και 5.000 χρόνια για να προσφέρει τροφή, ρουχισμό και οτιδήποτε παράγουν τα πετρελαϊκά προϊόντα. Μιλώ για την αρσενική κάνναβη και όχι για τη θηλυκή, που δίνει τη μαριχουάνα. Από κάνναβη υφάνθηκε η πρώτη αστερόεσσα και παρήχθη το χαρτί στο οποίο πρωτογράφτηκε το αμερικανικό Σύνταγμα. Χρησιμοποιούνταν από την αμερικανική κυβέρνηση μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε απαγορεύθηκε για ανεξιχνίαστους λόγους".
"Όσο για τη σατανική θηλυκή κάνναβη, τι να πώ; Σε αντίθεση με το αλκοόλ, προκαλεί λιγότερους καβγάδες στα μπαρ και λιγότερους ξυλοδαρμούς συζύγων. Γιατί απαγορεύθηκε αυτό το αβλαβές φυτό; Για να παρεμποδισθεί το πέρασμα στην χρήση άλλων ουσιών; Μα αυτή τη δουλειά κάνει το αλκοόλ, που τόσο διαφημίζεται σε τούτη τη χώρα. Η ερμηνεία μου είναι ότι η Αμερική των επιχειρήσεων, στην οποία ανήκει και το Κογκρέσο, προτιμά να καταναλώνουμε Ρaxil, Zoloft, Xanax και άλλα εξαρτησιογόνα προϊόντα που την κάνουν πλούσια".
Και καταλήγει ο πρώην μάνατζερ, μετά το αντιαπαγορευτικό του κρεσέντο:"οι πολιτικές μας μας έχουν καταστήσει περίγελω των Καναδών και των Ευρωπαίων, αλλά αυτό δεν πρόκειται να το μάθει κανείς παρακολουθώντας τα αμερικανικά ΜΜΕ. Ας αφήσουμε τις ρητορείες και ας σκεφτούμε πώς μπορούμε να γίνουμε πραγματικά αυτάρκεις. Αντίο και καλή τύχη. Andrew Lahde"
Τι να του πεί κανείς;
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008
Απληστοι...
Καποιος πρεπει να εξηγησει στους Σουηδους οτι η ζωη δεν αποτιμαται μονο σε ευρω, η σεκ στην περιπτωση τους. Βασικος μισθος λεει σχεδον 2 χιλιαρικα και γκρινιαζουν... Οι αθλιοι, απληστοι μασωνοι σκανδιναυοι! Το μονο που τους νοιαζει ειναι η τσεπη τους και τιποτα αλλο! Και καλα εξω απο τη ζωνη του ευρω, και καλα αν δεν παει καλα η ''οικονομια'' τους διαμαρτυρονται και απαιτουν... Απ'οτι φαινεται δεν εχουν αντιλιφθει την πεμπτουσια της ζωης, το καφεδακι με φιλους... Εμεις, με 700 ευρω ζουμε σαν αρχοντες, 700/3.5=200 καφεδες, παραπανω απο αυτο που χρειαζομαι, αλλα που να καταλαβουν οι βαρβαροι? Μονο απο χρημα καταλαβαινουν... Απληστοι...
Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Για να ξυπνάμε!
| |||||||||||||
|
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008
Ισότητες και μαλακίες... Ξέρω τι πάνε να κάνουν...
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να επικυρώνουν τους πολιτικούς γάμους μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών... Το λόμπυ των gay κάνει ότι θέλει σε αυτή τη χώρα, και καλά ισότητες και τέτοιες μαλακίες! Και η εκκλησία μέσα στο κόλπο... Οι παπάδες εδώ κάνουν και γάμους ομοφυλόφιλων ζευγαριών... Καλά μου τ'άλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου για τους αιρετικούς... Αλλά ΕΓΩ ξέρω τι πάνε να κάνουν! Θέλουν να μολύνουν τον κόσμο με τις φρικτές τους πράξεις με πρόσχημα την ισότητητα και καλά! Εγώ όμως είμαι ΕΛληνας! Ξέρω τι συμβαίνει γύρω μου! Και καλά ισότητα και μαλακίες...
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008
Ινδιανικη σοφία..
Το παρακάτω κείμενο, αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.
Αν και γραμμένο το 1855, είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Η δυσαρμονία του ανθρώπου με τη φύση δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη όσο σήμερα. Η θυσία κάθε αξίας στο κέρδος δεν ήταν ποτέ πιο γενικευμένη. Η περιθωριοποίηση από τη λαίλαπα του δυτικού καπιταλισμού όλων των μη δυτικών τρόπων ζωής και σκέψης, που τόσα έδωσαν στην ανθρωπότητα, δεν ήταν ποτέ πιο αισθητή. Η απάντηση του ινδιάνου αρχηγού Seatle λέει τα διαχρονικώς αυτονόητα σε μια εποχή που έγινε κανόνας το παράλογο και ταριχεύτηκε η ελπίδα…
-Η απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, το 1855
Ο ουρανός που πάντα έχει ένα δάκρυ συμπόνιας για το λαό μου που μας φαίνεται αιώνιος και αμετάβλητος μπορεί τώρα να αλλάξει. Σήμερα είναι καθαρός, αύριο όμως ίσως σκεπαστεί με σύννεφα. Τα λόγια μου είναι σαν τα αστέρια, ποτέ δεν αλλάζουν.
Σ’ αυτά λοιπόν που θα πει ο Σηάτλ μπορεί ο Μεγάλος Λευκός Αρχηγός της Ουάσινγκτον να βασιστεί με σιγουριά. Όπως βασίζεται στις εναλλαγές των εποχών. Ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον μας στέλνει μήνυμα πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Καλοσύνη του, παρ’ όλο που ξέρουμε ότι δεν έχει ανάγκη τη φιλία μας.
Την πρότασή του πάντως θα τη σκεφτούμε καλά, γιατί ξέρουμε πως αν δε δεχτούμε ο λευκός θα θελήσει με τα όπλα ν’ αρπάξει τη γη μας.
Ρωτάω όμως: Πώς μπορεί κανείς να πουλά ή να αγοράζει τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μας φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού. Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Πάντως μην ανησυχείτε: Θα πάρουμε την απόφασή μας. Καθετί πάνω σ’ αυτή τη γη είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερή πευκοβελόνα Κάθε αμμουδερή ακρογιαλιά. Κάθε κομματάκι ομίχλης. Στα σκοτεινά δάση. Κάθε ξέφωτο. Κάθε βούισμα εντόμου. Είναι ιερό. Στη μνήμη του λαού μου
Είμαστε κομμάτι της γης και αυτή πάλι ένα κομμάτι από μας. Οι χυμοί που τρέχουν μέσα στα δέντρα μεταφέρουν τις μνήμες του ερυθρόδερμου ανθρώπου. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι αδελφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι τ’ αδέλφια μας. Οι απότομες, ψηλές κορυφές, τα καταπράσινα λιβάδια, η ζεστασιά του πόνεϊ, ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Καταλαβαίνει λοιπόν τι μας ζητάει ο Μεγάλος Αρχηγός της Ουάσινγκτον όταν μας παραγγέλνει ότι θέλει ν’ αγοράσει τη γη μας; Γρήγορα θα κατακλύσετε όλη τη χώρα. Ο Μεγάλος Αρχηγός μας παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζούμε άνετα μεταξύ μας. Όπως ο πατέρας που αποφασίζει για τα παιδιά του.
Ξέρουμε ότι ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στη νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι σύντροφός του, αλλά εχθρός του. Με την απληστία του θα την καταβροχθίσει και δε θ’ αφήσει πίσω του τίποτα, παρά μόνο έρημο. Βρίσκουμε χαρά στα δάση…
Ίσως να μην το καταλαβαίνετε γιατί οι συνήθειές μας είναι διαφορετικές απ’ τις δικές σας. Το πεντακάθαρο νερό που κυλά στα ρυάκια και στα ποτάμια μεταφέρει στο διάβα του και το αίμα των προγόνων μας. Το μουρμουρητό του είναι η φωνή τους. Κάθε φευγαλέα αντανάκλαση του φωτός πάνω στο διάφανο νερό των λιμνών εξιστορεί γεγονότα και παραδόσεις απ’ τη ζωή του λαού μας. Τα ποτάμια είναι αδέρφια μας. Σβήνουν τη δίψα μας, μεταφέρουν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας μην ξεχάσετε να μάθετε και στα δικά σας παιδιά πως τα ποτάμια είναι αδέρφια όλων μας.
Δεν καταλαβαίνω. Οι τρόποι μας είναι διαφορετικοί απ’ τους δικούς σας. Η όψη των πόλεών σας κάνει κακό στα μάτια του ερυθρόδερμου. Ο θόρυβος ταράζει τ’ αυτιά μας. Αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω. Την αδικαιολόγητη απαίτηση ν’ αγοράσετε τη γη μας θα τη σκεφτούμε προσεκτικά.
Αν δεχτούμε θα βάλω ένα όρο: Ο λευκός άνθρωπος θα πρέπει να συμπεριφέρεται στα ζώα σα να ‘ταν αδέρφια του. Είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω γιατί ο λευκός αφήνει πίσω του Χιλιάδες Νεκρά Αγριοβούβαλα πυροβολώντας τα μόνο για το κέφι του μέσα από το σιδερένιο άλογό του που καπνίζει, ενώ εμείς δε σκοτώνουμε παρά μόνο για να τραφούμε. Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν εξαφανίζονταν όλα τα ζώα ο άνθρωπος θα πέθαινε από μεγάλη πνευματική ερημιά. Ό,τι συμβεί στα ζώα, θα συμβεί σύντομα και στον άνθρωπο. Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: Η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Κι ακόμα πως εμείς δε δημιουργήσαμε τον ιστό της ζωής, αλλά αποτελούμε μόνο μια ίνα μέσα σ’ αυτόν. Αν προκαλέσουμε κάποια καταστροφή στον ιστό οι συνέπειες θα έρθουν και σε μας τους ίδιους.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Η νύχτα και η μέρα δεν μπορούν να υπάρξουν μαζί την ίδια στιγμή. Ο λαός μου ρωτά: Την αδικαιολόγητη απαίτηση του λευκού να αγοράσει τη γη μας θα τη σκεφτούμε καλά. Όμως, ο λαός μου ρωτά: Τι θέλει να αγοράσει ο λευκός;
Γίνεται να αγοράσει κανείς τον ουρανό ή τη γρηγοράδα της αντιλόπης; Θα κάνετε λοιπόν τη γη ό,τι θέλετε, επειδή ο ερυθρόδερμος θα υπογράψει ένα κομμάτι χαρτί και θα το παραδώσει στο λευκό; Τη στιγμή που δε μας ανήκει η δροσιά του αέρα και το άφρισμα του νερού, γιατί επιμένετε να τ’ αγοράσετε; Όλα μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα. Ο αέρας που έδωσε στον παππού μας την πρώτη του αναπνοή, θα πάρει και τον τελευταίο του στεναγμό. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει σημασία στον αέρα που αναπνέει: Όπως ο άρρωστος που του έχει εξασθενίσει η όσφρηση.
Πουθενά στις πολιτείες του λευκού δεν υπάρχει μια ήσυχη ειρηνική γωνιά. Δεν υπάρχει τόπος να σταθείς, ν’ ακούσεις το ξεπέταγμα των φύλλων την άνοιξη ή το βουητό των εντόμων. Αλλά τι μένει απ’ τη ζωή αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί το μοναχικό κάλεσμα του κοκκινολαίμη ή τις συζητήσεις των βατράχων τη νύχτα στη μικρή λίμνη; Ίσως είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω. Θα τη σκεφτούμε την πρότασή σας. Δεν έχει σημασία που θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας.
Τα παιδιά μας είδαν τους πατεράδες τους ταπεινωμένους. Οι πολεμιστές μας ντροπιάστηκαν. Μετά τις ήττες περνούν τις ημέρες τους άσκοπα και δηλητηριάζουν τα κορμιά τους με δυνατό ποτό. Μετά από λίγους χειμώνες, μετά από λίγα φεγγάρια, κανένα παιδί των μεγάλων φυλών δε θα μείνει για να πενθήσει ένα λαό, που κάποτε ήταν δυνατός και με πολλές ελπίδες, όπως ο δικός μας σήμερα.
Τι να πενθήσω; Τι να πενθήσω από τον αφανισμό του λαού μου; Οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, όπως τα κύματα της θάλασσας. Ο καιρός της δικής σας παρακμής είναι ακόμα μακριά, αλλά θα ’ρθει. Κανείς δεν ξεφεύγει από το γραφτό του. Μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πάθετε ασφυξία από τα ίδια σας τα απορρίμματα. Αν ξέραμε τα όνειρα του λευκού…
Ο Θεός σας προσφέρει κυριαρχία στα ζώα, τα δάση και στους ερυθρόδερμους για κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Όμως αυτός ο λόγος είναι ένα αίνιγμα για μας. Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουμε όταν όλα τα αγριοβούβαλα εξοντώνονται, τα άγρια άλογα δαμάζονται, οι απόκρυφες γωνιές του δάσους μολύνονται από τους ανθρώπους και η όψη των λόφων που είναι γεμάτη λουλούδια γεμίζει από τα καλώδια του τηλεγράφου.
Που είναι η λόχμη;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΗ
Που είναι ο αετός;
ΕΞΑΦΑΝΙΣΜΕΝΟΣ
Αυτό είναι το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου. Όταν ο τελευταίος Ινδιάνος λείψει από τη γη κι ο λευκός φέρνει στη μνήμη του το λαό μου σαν ένα θρύλο, οι ψυχές των νεκρών μας θα ταξιδεύουν σαν το σύννεφο πάνω στον κάμπο. Θα γεμίζουν τις ακρογιαλιές και θα φιλοξενούνται στα δάση που αγάπησαν, όπως το μωρό που αγαπά τον χτύπο της μητρικής καρδιάς.
Ο λευκός δε θα ναι ποτέ μόνος σε αυτό τον τόπο. “Όλοι μοιράζονται τον αέρα με την ίδια πνοή. Τα ζώα, τα δέντρα, ο άνθρωπος μοιράζονται την ίδια ανάσα.” Ας μεταχειριστεί λοιπόν το λαό μου με δικαιοσύνη και ειλικρίνεια, γιατί στους νεκρούς δεν λείπει η δύναμη.
Μίλησα για θάνατο;
Δεν υπάρχει θάνατος. Μόνο η εναλλαγή των κόσμων
Μόνο στην Ελλάδα..
Δίχως ηλεκτρονικό σύστημα (ηλεκτρονικούς υπολογιστές) έμειναν την παρασκευή πολλές δημόσιες υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου, εξ αιτίας της ανακοίνωσης για την αίτηση κήρυξης πτώχευσης της Altec Telecoms.
Το ευτύχημα ήταν ότι η ανακοίνωση έγινε Παρασκευή και έτσι το δημόσιο έμεινε μόνο για λίγες ώρες χωρίς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθώς μεσολαβεί Σαββατοκύριακο αργίας.
Όπως έγινε γνωστό καταβάλλονται προσπάθειες ώστε το σύστημα των ηλεκτρονικών υπολογιστών να λειτουργήσει κανονικά από τη Δευτέρα με τη βοήθεια του ΟΤΕ (χωρίς διαγωνισμό φαντάζομαι)
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008
ΔΕ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΙΟΔΙΑ!
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας ''Τα Νέα'', αξιωματικοί από την Τροχαία Εθνικών Δρόμων ισχυρίζονται ότι «με την κατάργηση του ΤΕΟ δεν μπορούν πλέον να επιβάλλουν πρόστιμο σε όσους οδηγούς δεν πληρώνουν τα διόδια».
Οι αστυνομικοί απλά παίρνουν τα στοιχεία του οδηγού και η αστυνομία είναι υποχρεωμένη να τα δώσει στην εταιρεία που ανέλαβε την κατασκευή του δρόμου. Από εκεί και πέρα είναι θέμα της εταιρείας του αν θα κινηθεί ή όχι δικαστικά.
Από την πλευρά του, ο παραχωρησιούχος που ανέλαβε την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου, κρατά χαμηλούς τόνους για το θέμα που ανέκυψε.
Όπως λένε στελέχη της εταιρείας, «μέχρι στιγμής δεν έχουν προσφύγει στα δικαστήρια και απλώς λένε στους οδηγούς που αρνούνται να πληρώσουν ότι είναι υποχρεωμένοι να συμπληρώσουν ένα ειδικό δελτίο με τα στοιχεία τους».
Σύμφωνα με τον διευθυντή της σχολής ασφαλούς οδήγησης για μοτοσικλετιστές και του περιοδικού «0-300», Θανάση Χούντρα, «το πιο επικίνδυνο κομμάτι του εθνικού δικτύου που είναι ο δρόμος Κορίνθου-Πατρών δε διαθέτει προστατευτική μπάρα ούτε διαχωριστικό διάζωμα και στηθαία, στοιχεία αναγκαία για να χαρακτηριστεί ένας δρόμος κλειστός αυτοκινητόδρομος».
«Δεν μπορεί να σου επιβάλλουν να πληρώνεις για έναν δρόμο που σε σκοτώνει», συμπληρώνει.
Ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου-Πατρών έχει μήκος 135 χλμ. και βάσει του σχεδίου παραχώρησης, προβλέπεται τα έργα να ξεκινήσουν το Φεβρουάριο του 2009.
in.gr
Καιρός ήταν
Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008
ναου φορ σαμθινγκ κομπλιτλι ντιφρεντ
Ο Γκόρντον Μπράουν μεταξύ «Golden Brown» και «Brown Sugar»
SportDay / Ελευθεράτος Διονύσης
Σιγά, ρε παιδιά, σιγά. Μην τους χτυπάτε τόσο... αλύπητα. Εσύ, βρε Γκόρντον Μπράουν, πρωθυπουργέ της Βρετανίας, πώς μπορείς να είσαι τόσο ανελέητος; «Τέρμα πια η επιβράβευση της αποτυχίας. Δεν θα πάρουν φέτος μπόνους τα στελέχη των τραπεζών που επιβιώνουν με κρατικό χρήμα». Ο Μπράουν «έκανε κρέας» τη μούρη των αεριτζήδων κι εμείς ησυχάσαμε...
Ουφ, ωραία. Προβλέπει και κυρώσεις ο «σοσιαλισμός για κερδοσκόπους», όπως έχει χαρακτηριστεί –μάλλον εύστοχα– η επιχείρηση... κοινωνικοποίησης των ζημιών, η οποία εξελίσσεται σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Τώρα που παρεμβαίνει το κράτος δεν θα έχουμε κρούσματα τύπου Χρούνινκ και Φίσμαν. Ποιοι είναι αυτοί; Χαρακτηριστικές φιγούρες της σύγχρονης «ελεύθερης αγοράς», η οποία πρώτα κομπορρημονεί ότι «αυτορρυθμίζεται» και κατόπιν υποχρεώνει τις κοινωνίες να πληρώσουν τα σπασμένα της αρρυθμίας της.
Ο Χρούνινκ ήταν διευθύνων σύμβουλος της ολλανδικής τράπεζας ΑΒΝ, η οποία πέρυσι τέτοιον καιρό πουλήθηκε σε ευρωπαϊκό κονσόρτσιουμ που είχε επικεφαλής την περιβόητη Fortis. Την τράπεζα που προσφάτως κρατικοποιήθηκε... εις τριπλούν, μια και ανέλαβαν να τη «θρέψουν» οι κυβερνήσεις Βελγίου, Ολλανδίας και Λουξεμβούργου. Οταν εξαγοράστηκε η καταχρεωμένη ΑΒΝ, συνέβησαν τα εξής δύο: απολύθηκαν 7.500 Ολλανδοί εργαζόμενοι της τράπεζας και εισέπραξε αποζημίωση ύψους 4,3 εκατομμυρίων ευρώ ο Χρούνινκ. Σε αυτά προστέθηκαν 26 εκατομμύρια από την πώληση μετοχών της τράπεζας. Σύνολο, πάνω από 30 εκατομμύρια ευρώ: προσωπική «μπάζα» σκέτη μπόμπα, αφότου «έσκασε το κανόνι».
Πιο κραυγαλέα είναι η περίπτωση του αξιότιμου κύριου Φίσμαν. Ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος της κλυδωνιζόμενης αμερικανικής τράπεζας WaMu στις 7 Σεπτεμβρίου 2008, διαβεβαιώνοντας ότι θα την έσωζε. Η τράπεζα χρεοκόπησε οριστικά στις 25 Σεπτεμβρίου και εκχωρήθηκε στη JP Morgan. Ο Φίσμαν έχασε τη δουλειά του, αλλά φαίνεται ότι κοστολογήθηκε πανάκριβα η ελπίδα την οποία πούλησε επί 18 ημέρες: εισέπραξε 13,65 εκατομμύρια δολάρια! Κάτι παραπάνω από τα μισά τα πήρε επειδή... τίμησε με την παρουσία του την τράπεζα, τα υπόλοιπα ως αποζημίωση για την απόλυσή του.
Εν ολίγοις, για καθεμία από τις 18 ημέρες εργασίας του ο Φίσμαν τσέπωσε 758.333 δολάρια! Αυτό κι αν είναι «μεροκάματο του τρόμου». Οχι δικού του τρόμου αλλά των «κοινών θνητών»: όποιος το διαβάζει τρέμει το εγκεφαλικό. Ο προκάτοχος του Φίσμαν, ο Κέρι Κίλινγκερ, έχει κάθε λόγο να ζηλεύει: επί 14 έτη ήταν διευθύνων σύμβουλος της WaMu, αλλά εισέπραξε μόλις... 98 εκατομμύρια δολάρια. Τι να πει κανείς, όμως, για τον Λόιντ Μπλάνκφιν, αφεντικό άλλης επενδυτικής τράπεζας, της «Goldman»... Επί των ημερών του η τράπεζα «βούλιαξε», αλλά ο ίδιος εισέπραξε για το 2007 αμοιβές ύψους 68,7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Να υποθέσουμε ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός αναζητεί ανθρώπους που νιώθουν... ευτυχείς στο άκουσμα της διαβεβαίωσης πως λαμόγια σαν τα προαναφερθέντα θα αρκεστούν στους ήδη παχυλούς μισθούς τους και δεν θα απολαύσουν (φέτος!) αυξήσεις ή και πολλαπλασιασμούς των αποδοχών τους; Καλά, εάν έχεις καταναλώσει πολύ από αυτό που οι Stones ανέφεραν στο «Brown Sugar» και οι Stranglers στο «Golden Brown», όλο και κάποια ευεξία θα σου προκαλέσουν οι... προειδοποιήσεις του Μπράουν. Διαφορετικά...
Κατά τ' άλλα απαιτείται ανόθευτη και διαρκής ηλιθιότητα για να συνεχίσει κανείς να πιστεύει τα συνήθη στερεότυπα: «Η οικονομία (σ.σ.: καθεμία χωριστά και όλες μαζί) δεν αντέχει αυξήσεις μισθών ή κοινωνικών δαπανών», «βοήθεια, τα ελλείμματα, θα μας δείρει η Ευρωπαϊκή Ενωση» κ.λπ., κ.λπ. Τώρα που χρειάστηκε πακτωλούς ο «σοσιαλισμός για κερδοσκόπους», ω του θαύματος, ανακαλύφθηκαν διαθέσιμοι κρουνοί! Τα Σύμφωνα Σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναστέλλονται, δίχως να φοβάται κανείς ότι καταφθάνει οσονούπω το τέλος του κόσμου. Στις ίδιες τις ΗΠΑ, όπου στην πενταετία 2000-2005 ο αριθμός των στερούμενων υγειονομικής ασφάλισης αυξήθηκε κατά 7% φθάνοντας τα 46,6 εκατομμύρια ανθρώπων, επικρίθηκε ως ανέφικτη, ανεύθυνη και εξαιρετικά δαπανηρή η εξαγγελία του Μπάρακ Ομπάμα για ένα ευρύτερο (όχι καθολικό) πρόγραμμα υγείας. Ξέρετε πόσο έχει προϋπολογιστεί η εφαρμογή του; Από 50 έως 65 δισεκατομμύρια δολάρια. Λιγότερο από το 10% του «πακέτου Πόλσον» που επιστρατεύθηκε για να σωθούν οι επενδυτικές τράπεζες-φούσκες. Θαύμα, θαύμα...
Ισως είναι καιρός ο «σοσιαλισμός για κερδοσκόπους» να αποκτήσει μια δική του Διεθνή. Κάτι σαν κι αυτό: «Εμπρός τη Γης οι βολεμένοι, εμπρός του αέρα πωλητές - το κέρδος απ' το κράτος βγαίνει, ξέχνα τι λέγαμε έως χθες».
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
αφιερωμενο στους σουηδους μπαμπαδες!
Δυστυχως η ''προοδευτικη'' σουηδικη κοινωνια εχει χασει καθε μετρο. Ενω ολες οι κυβερνησεις στον υπολοιπο, πολιτισμενο, κοσμο, οπως φυσικα και η ΕΛληνικη κυβερνηση, προσπαθουν να βρουν τροπους να αυξησουν τις ωρες εργασιας, την παραγωγικοτητα και να βελτιωσουν την οικονομικη κατασταση του κρατους τους και των ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥΣ, απο απλο ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και οχι απο ιδιοτελη συμφεροντα η επειδη ειναι υποχειρια του κεφαλαιου αυτοι οι χαζοι ξανθομπαμπουρες δινουν αδειες πατροτητας...
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Ενω στην Ελλάδα..
χαζοι σουηδοι...
Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008
χαζοι γερμανοι...
Στη Γερμανία και ειδικότερα σε μεγάλες πόλεις παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψη θέσεων σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς για παιδιά κάτω των τριών ετών. Η ύπαρξη ιδιωτικών παιδικών σταθμών, όπως είναι φυσικό, δεν λύνει το πρόβλημα λόγω του μεγάλου κόστους (πάνω από 600 ευρώ τον μήνα για ένα παιδί!).
Μπροστά στο μεγάλο αδιέξοδο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη δικαιοδοσία της οποίας υπάγονται οι παιδικοί σταθμοί, δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες γονέων να διερευνήσουν τη δυνατότητα ίδρυσης νέων «αυτοδιοικούμενων» παιδικών σταθμών. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά: μια ομάδα γονέων (τουλάχιστον πέντε ζευγάρια) αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να εντοπίσει ακίνητο στη γειτονιά της που να μπορεί να ενοικιαστεί (ή καμιά φορά και να αγοραστεί) και να μετασκευαστεί σε παιδικό σταθμό. Αυτό, βέβαια, στη Γερμανία συνεπάγεται τήρηση αυστηρότατων προδιαγραφών και στην πιο μικρή λεπτομέρεια, όπως π.χ. τι ύψος έχουν τα παράθυρα ή τι πλάτος μια τυχόν σκάλα κ.λπ.
Η ομάδα των γονέων, αφού εντοπίσει το ακίνητο και αφού διαπιστώσει σε συνεργασία με τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου ότι είναι εφικτή η μετασκευή του, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να βρει τις τροφούς και δασκάλες των παιδιών μέσω αγγελιών στην πόλη ή μέσω μιας λίστας ανέργων, λίστας στην οποία μπορεί να έχει πρόσβαση από συγκεκριμένη υπηρεσία του δήμου. Υπάρχουν αυστηρές προδιαγραφές και εδώ. Αφού γίνει και αυτό και παράλληλα επιχειρηθεί στη γειτονιά η εύρεση κι άλλων ενδιαφερομένων να πάνε τα παιδιά τους σε έναν τέτοιο παιδικό σταθμό, η ομάδα γονέων παρουσιάζει πλέον ολοκληρωμένη την πρόταση στη δημοτική αρχή της πόλης.
Εφόσον η πρόταση εγκριθεί (συνήθως αυτό γίνεται γρήγορα), οι γονείς ιδρύουν μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και ο δήμος αναλαμβάνει πλήρως τη χρηματοδότηση του πρότζεκτ. Και όταν λέμε πλήρως εννοούμε πλήρως! Με μια διαφορά, βέβαια (σε σχέση με ελληνικά παραδείγματα): κάθε χρόνο το Δ.Σ. της «εταιρείας», που αποτελείται φυσικά από τους γονείς, παρουσιάζει στον δήμο έναν προϋπολογισμό λειτουργίας του σταθμού (με βάση πάλι κάποιες προδιαγραφές) και εφόσον αυτός εγκρίνεται, το κονδύλι περνάει στην απόλυτη διαχείριση της εταιρείας των γονέων, οι οποίοι βέβαια στο τέλος της χρονιάς παραδίδουν τον απολογισμό τους και φυσικά τον προϋπολογισμό της επόμενης.
Πέρα από την αρχική πρωτοβουλία, ο εθελοντισμός είναι βασική προϋπόθεση λειτουργίας ενός τέτοιου εγχειρήματος. Για παράδειγμα, μία φορά τον μήνα κάθε γονιός έχει υποχρέωση «υπηρεσίας» για τον σταθμό. Πρέπει δηλαδή εκείνη την ημέρα να πάρει άδεια από τη δουλειά του (και παίρνει νόμιμα!) και να ασχοληθεί με την επίλυση καθημερινών προβλημάτων: ας πούμε τη βρύση που χάλασε, τα ψώνια που χρειάζονται από το σούπερ μάρκετ κ.λπ. Το κόστος ανά παιδί με αυτή τη διαδικασία κυμαίνεται στο επίπεδο των 300 ευρώ τον μήνα, το μισό από ό,τι στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς!
Επειδή ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουμε και εδώ, ο blogger Thelonapo.blogspot.com, από τον οποίο αλίευσα το σχετικό ποστ, αναρωτιέται, όπως και εγώ: δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο κι εδώ, αν -λέω εγώ- η κυβέρνηση των μεταρρυθμίσεων είχε τα «καρύδια» για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις υπέρ των πολιτών και διαμόρφωνε και το σχετικό νομικό πλαίσιο; Για την ιστορία, η κόρη του δημάρχου της Βόννης δεν έβρισκε θέση για την κόρη της σε δημοτικό παιδικό σταθμό και επέλεξε έναν αυτοδιαχειριζόμενο. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να είχε συμβεί εδώ;